Swami Chidananda

Al de goddelijke vormen die we aanbidden symboliseren aspecten of glories van dat ene, non-dualistische, transcendente Kosmische Zijn. Ze zijn dan ook alle even goddelijk, even heilig, even doeltreffend en in staat degene die vereert, die mediteert, de toegewijde te leiden naar dat wat ze symboliseren en vertegenwoordigen en waarvan ze een manifestatie zijn. Ze worden een heel doeltreffende en onfeilbare, verbindende factor, van het persoonlijke naar het onpersoonlijke, van de manifestatie van de Ultieme Werkelijkheid met vorm naar de Ultieme Werkelijkheid voorbij alle namen en vormen.

Ze hebben dus een doel. Ze spelen een heel belangrijke, noodzakelijke rol in de evolutie van het bewustzijn van de individuele ziel. Ze vervullen een noodzaak door de beperking van de huidige staat van zaken en ze werden aldus een deel van de spirituele dimensie van de hindoe levenswijze. Wanneer we dit punt vatten en begrijpen kunnen we zien dat ze als het ware een trede vormen.

Zoals deze gemanifesteerde vormen en aspecten niet verschillend zijn van dat wat hen overstijgt, maar er gelijk aan zijn, zo is ook alle energie die zich manifesteert in deze dynamische universele verschijningsvorm waarin we leven en die we waarnemen met onze zintuigen, alle krachten die zich manifesteren en die zich afspelen in deze wereld van verschijnselen rondom ons en alle krachten van denken, voelen, onderscheiding en concentratie -alle speciale manieren en nuances van deze kracht in het algemeen- niet verschillend van die ene hogere, ongemanifesteerde kosmische kracht, de oorspronkelijke kracht of Shakti. Alle energie, alle kracht is niets anders dan de Goddelijke Moeder in haar gevarieerde verschijningsvormen en manifestaties. Buiten Haar is er niets.

Brahman (het Absolute) is een ondoorgrondelijk beginsel waarin zowel het statische als het dynamische verblijven, waarin zowel het sluimerende latente aspect als het dynamische, zichtbare aspect aanwezig zijn. Shiva en Shakti zijn één. Het latente en het gemanifesteerde zijn één. Het sluimerende, bewegingloze Zijn en het actieve, dynamische Zijn zijn één.

Precies door dit feit zijn het ervaren van het heelal als manifestatie van één kosmische energie of kracht gelijkwaardig aan het ervaren van Brahman. De Goddelijke Moeder ervaren is niet verschillend van het ervaren van de hoogste, ultieme Werkelijkheid. Aadi Shakti of Para Shakti (aadi: eerste; para: hoogste) ervaren, is niets anders dan Brahman anoebhava (rechtstreekse waarneming van het Absolute), de ervaring van de hoogste, ene, non-dualistische, transcendente, eeuwige Werkelijkheid, die Parabrahman is. Als je een lepel honing in je mond steekt, proef je dan honing of proef je zoetheid? Als je diep nadenkt, word je plots vervuld van een nieuw bewustzijn. Je kunt niet zeggen dat je twee dingen proeft en evenmin kun je zeggen dat je maar één ding proeft. Het is twee in één. Beide zijn gelijk. Terwijl je honing proeft, proef je dus ook zoetheid. En de zoetheid die je proeft is honing die je proeft. Werk dit nu uit voor jezelf.

Op een koude dag ben je heel gelukkig als de zon opkomt en alles overspoelt met licht en warmte. Wanneer je naar buiten gaat en een ogenblik in de zon staat, wat ervaar je dan? Ervaar je het licht of de warmte? Je kunt dit niet scheiden. Wanneer je het ene zegt, bedoel je ook het andere. De zonnestralen zijn zowel warm en helder, helder en warm.